top of page

Takım Sporları

Sporcu beslenmesi, egzersiz biyokimyası ve fizyolojisi ile desteklenen multi-disipliner bir çalışma alanıdır. Bu alan, sporcunun sağlıklı bir yaşam sürmesini, antrenman programına adapte olmasını, egzersiz sonrası hızla toparlanmasını ve yarışma performansını optimize etmeye yönelik beslenme ilkelerinin geliştirilmesini ve yaşama geçirilmesini içerir. Sporcunun başarısında genetik yatkınlık kadar, düzenli antrenman, motivasyon ve yapılan spora en uygun beslenme modelinin seçilmesi de önemlidir. Antrenman programıyla beraber uygulanan doğru beslenme programları, sporcunun dayanıklılığını ve atletik performansını geliştirmesine yardım eder. Yapılan spor branşına göre, alınması gereken enerji ve ihtiyaç duyulan besin miktarı değişir. Bu farklılığın nedeni, yapılan sporun türüne göre enerji kaynağı olarak kullanılan besin öğelerinin farklı olmasıdır. Dayanıklılık gerektiren takım sporlarında günlük enerjinin %60'ının karbonhidratlar, %25'inin yağlar ve %15'inin proteinlerden sağlanması gerekirken, mücadele sporlarında bu oranlar sırası ile %50 karbonhidratlar, %30 yağ ve %20 proteinden sağlanmalıdır. Sporcunun beslenme programında yer alacak yiyeceklerin her biri, her sporcu için özel olmalıdır. Hazırlanacak beslenme programının sporcu tarafından uygulanabilirliği; büyük ölçüde sporcunun beslenme alışkanlıkları, sosyoekonomik durumu ve bireysel şartlarına uygun olmasına bağlıdır. Ayrıca, hazırlanan bu özel besleme programı, sporcuya başarılı olacağı konusunda özgüven sağlamaktadır.

Dr. Şule ŞAKAR 
Beslenme ve Diyet Bölümü, İstanbul Bilim Üniversitesi, Sağlık Yüksekokulu, İstanbul

                Takım sporları, iki ya da daha fazla sporcunun, karşılarında yer alan sporculara üstünlük sağlamak için oyun sahasında oynadıkları oyunlardır(Fink vd, 2006). Futbol, voleybol, basketbol,hentbol, beyzbol, çim hokeyi, buz hokeyi, Amerikan futbolu bu grup içerisinde yer alan spor dallarına örnektir.

Fiziksel, mental, teknik ve taktik yeteneklerin bileşiminden oluşmakla birlikte hız, kuvvet, çeviklik ve konsantrasyon gerektirmektedir. Takım sporcularında atak, zıplama, hızlı ve güçlü hareket yeteneğinin olması beklenir (Tsunawake vd

, 2003; Szczepa ńska ve Spałkowska,2012).

Takım sporları, aralıklı yüksek şiddetli aktiviteye ayanmakla birlikte spor dalları arasında hatta aynı takım içinde oyun içindeki temel özellikleri değişebilen spor dallarıdır.Bu durum aynı takım içerisindeki sporcuların besinsel ve fizyolojik gereksinimlerinde farklılıklara neden olmaktadır

(Mujika ve Burke, 2010).

Fiziksel yetenekler değerlendirilirken vücut yağı (fat mass/fat percentage) ve yağsız vücut kütlesi (fat free mass

-FFM) gibi vücut bileşim parametreleri, aerobik kapasite (Maksimum oksijen alımı; Max. VO2) ve anaerobik kapasiteye (O2 borcu) özgü birçok performansa yönelik testlerden yararlanılır (Tsunawake vd , 2003).

Doğru beslenme ise, sporcuda kasların kasılma yeteneğini ve kuvvetini artırmakta, antrenman sonrası yenilenmeye yardımcı olmaktadır (Szczepańska ve

Spałkowska)

 

 

bottom of page